De kunst van het niet weten

De kunst van het niet weten
Ik kan me niet voorstellen dat er iemand op deze aardbol rondloopt die het gevoel niet kent. Het gewoon niet weten. Geen idee hebben hoe je verder moet, wat je volgende stap is. Geen flauw benul van wat je wil of wat voor jou het beste is. Dit kan ongelooflijk frustrerend zijn. Maar als je er op de juiste manier mee omgaat, kun je het in je voordeel gebruiken. Daarom hierbij meer over de kunst van het niet weten.
De onrust van het niet weten

Het is om gek van te worden. Het gevoel hebben dat je stilstaat, maar dat je ook geen enkele kant op kan, want je wéét het gewoon niet. Wat moet je doen? Welke richting moet je op? Wat vind je überhaupt leuk? Hoe moet je verder? Wat is het beste voor jou? HELP. Zelfs erover schrijven, maakt me onrustig, laat staan als je er middenin zit. Het gevoel van het niet weten kan ook nog eens afgrijselijk lang duren. Weken, maanden, jaren! En het brengt dus enorm veel onrust met zich mee. Vanuit deze onrust, schiet je vaak in de actie. Meer vanuit wanhoop, omdat je hoopt iets van beweging te krijgen. Je gaat maar gewoon íets doen. Want je moet toch ergens beginnen?

Een baan, een relatie, een eigen bedrijf?

Neem een baan bijvoorbeeld. Je moet een inkomen hebben, of je wil wegvluchten bij je huidige werkgever. Dus ga je als een gek solliciteren en neem je de eerste de beste mogelijkheid aan. Maar je hebt eigenlijk geen idee wat je echt leuk vindt, of wat bij je past.

Of een relatie. Je houdt van je partner, maar je weet, om eerlijk te zijn, niet of dit de perfecte match, de ware, is. Jullie zijn immers zo verschillend en er zijn meer vissen in de zee. Het gevoel van het niet weten blijft hangen.

Een ander voorbeeld. Een eigen bedrijf. Of het nou al bestaat, of je bent het nog aan het opzetten. Het voelt alsof je gevangen zit en niet verder komt. Want je weet niet hoe! Dit zou toch van de grond moeten komen? Het geld zou toch allang binnen moeten stromen. Het voelde zo goed, maar het voelt steeds minder goed. Is dit een slecht idee? Kan ik het wel? Is dit wel voor mij? Wat moet ik in hemelsnaam doen nu? Zijn vragen die door je hoofd razen. Je weet het niet.

Blijf uit je hoofd

Of beter nog: neem een voorbeeld dat betrekking heeft op jou. Wat het allemaal gemeen heeft, is dat het gevoel van het niet weten je naar je hoofd trekt. Een stuk angst, onzekerheid en onveiligheid komt boven, wat maakt dat je gaat nadenken. Je gaat nadenken over alle risico’s, ongunstige scenario’s, dingen die je anders had kunnen doen. Dat gaat in je hoofd van kwaad tot erger.

Grote kans dat je tevens nadenkt over mogelijke oplossingen. Zodra iets niet veilig voelt, willen we immers bewegen naar veiligheid. Dat is menselijk. En vaak is ons geleerd om praktisch te denken en met oplossingen te komen.

Met als gevolg dat we, als we het niet weten: a) eindeloos blijven piekeren, tot we uiteindelijk geen vertrouwen meer hebben, de onzekerheid toeneemt, de liefde afneemt, we met een burn-out uitvallen, ziek worden, geen puf meer hebben, in een depressie belanden of noem maar op. b) We een knoop doorhakken en een nieuwe stap zetten. Dat voelt even als een opluchting. Want je doet iets. Tot je erachter komt dat je nieuwe werkplek je niet gelukkig maakt. Dat het vrijgezelle leven of die nieuwe partner ook niet zijn wat je ervan gehoopt had. En dat je droom van een eigen bedrijf opgeven, niet de eindoplossing is van die knoop in je maag.

Wacht met actie

Twee menselijke scenario’s. Waar in principe niks mis mee is. Maar naar mijn mening kan het ook anders, gemakkelijker. Want besef: elke keuze of beslissing die je maakt (dus ook die om te blijven piekeren) in deze situatie, maak je gebaseerd op angst, onzekerheid en onveiligheid.

Het meest waardevolle advies dat ik ooit hoorde, en waar ik heilig in geloof, is dat het in veel gevallen beter is om niet te bewegen. Om gewoon stil te blijven staan en alles over je heen te laten waaien. Om te wachten tot er vanzelf helderheid ontstaat, in plaats van noodgedwongen uit angst, onzekerheid en onveiligheid te handelen. Wacht met een  knoop doorhakken als je niet lekker in je vel zit. De beslissing die je maakt, is vaak niet de juiste omdat het vanuit de verkeerde plek komt. Uit je hoofd. Met je hart kun je veel beter voelen wat jouw richting is en direct de juiste stappen zetten. Wacht dus tot je hart spreekt. Dit zal altijd fijn voelen.  



Maar je moet toch íets doen, hoor ik je denken. Of, maar wat als je nooit lekker in je vel zit? Ik wil even vooropstellen dat ik ervan uitga dat je er alles aan doet om je weer goed te (gaan) voelen. Voldoende rust nemen bijvoorbeeld. Jezelf blijven ontwikkelen. Eventueel mediteren, wandelen en/of sporten, gezond eten. Of hulp zoeken als het zelf niet lukt. In dat geval komt er altijd een moment waarop je je beter voelt. En vanuit daar ook een moment waarop de inspiratie begint te vloeien en jouw pad helder wordt. Daar mag je op vertrouwen, dat kan ik je garanderen. Dus nee, als je je niet fijn voelt, en als je het allemaal echt niet weet, dan doe even he-le-maal niks. Doe überhaupt niks wat je niet voelt, en al helemaal niet om maar iets te doen.

“Luister naar je innerlijke stem en duidelijkheid volgt vanzelf. Niemand kan je zeggen wat je moet doen. Alleen jij weet, diep van binnen, wat voor jou de juiste weg is”

Wachten tot je hart spreekt

Maar wat dan wel? Tja, soms moet je even geduld hebben tot een richting duidelijk wordt. Dat kan onprettig zijn. Maar dat hoeft niet. Het kan zó heerlijk zijn om het niet te weten. Als je geen richting voelt, dan is er geen inspired action, dus dan kun je de tijd nemen om te rusten. Om te ontspannen. Neem een soort vakantie en focus je op: me zo goed mogelijk voelen. Want vanuit een fijn gevoel, en vanuit rust en ontspanning, kan de inspiratie weer gaan stromen. In plaats van het te forceren, waardoor we het juist blokkeren. Dus ga een dagje naar de sauna, doe gewoon echt even helemaal niks, lees, ga de natuur in, luister muziek en lach. Ik zeg wel “even”, maar de inspiratie kan op zich laten wachten. Zie het als iets fijns; extra vrije tijd om weer op je pad te komen. Vertrouw erop dat inspiratie, ideeën en oplossingen ontstaan als de tijd rijp is, op het juiste moment. Dus laat vanuit vertrouwen los, zo lang als nodig is. En geniet van alles wat je wél hebt. Er kunnen deuren voor je opengaan die je absoluut niet verwacht had. Laat je verrassen.

Blokkades

Als je in de ontspanningsflow bent, zul je al gauw merken dat niet elke dag even ontspannend is. Dat de angst soms komt bovendrijven, een zwaarte, donkere wolk, teleurstelling of wat dan ook. Sta stil bij wat je voelt. Ga het niet over-analyseren, maar laat het er zijn. Laat het toe in je lichaam, voel het. Neem hier echt de tijd voor. Het kan namelijk zo zijn dat er bepaalde blokkades boven komen drijven. De blokkades die jou tegenhouden om je droom te leven. Door deze te doorvoelen, kun je ze verlichten en opheffen. Dit opent nog meer de deur naar duidelijkheid op de gewenste gebieden.

Blokkades aangaan kan overigens best pittig zijn. Er zitten namelijk trauma’s onder die opgeslagen zitten in je lichaam. Vaak zelfs de trauma’s van je (voor)ouders. Je hoeft niet alles alleen te dragen; het is fijn om blokkades aan te gaan met een gespecialiseerde therapeut.

Wil je jouw blokkades bekijken en verlichten? > Ik help je met alle liefde!

Goedbedoelde adviezen

Last but not least. Natuurlijk kan het fijn zijn om met mensen te praten over wat er speelt. Maar mensen zijn geneigd goedbedoeld advies te geven. Dit kan verwarrend zijn. Het advies is gebaseerd op eigen ervaringen en meningen. Maar het gaat om jou! Wees dus voorzichtig met wie je praat en laat je niet al te veel meenemen in alle adviezen. Creëer je eigen pad door dieper in contact te komen met jezelf en jouw eigen gevoel. Luister vooral naar je innerlijke stem en duidelijkheid volgt vanzelf. Niemand kan je zeggen wat je moet doen. Alleen jij voelt wat je voelt. En alleen jij weet, diep van binnen, wat voor jou de juiste weg is. Succes <3

You might be interested in …